Poziv Istine
Alfred Guillaume (1888–1966) Britanski orijentalista, arabista i teolog. Studirao je teologiju i orijentalne jezike na Univerzitetu Oxford. Bio je profesor arapskog jezika i šef Odsjeka za Bliski i Srednji istok u školi za orijentalne i afričke studije na Univerzitetu u Londonu. Bio je gostujući profesor arapskog jezika na Univerzitetu Princeton u Nju Džersiju. Tokom Drugog svjetskog rata, na poziv British Councila postaje gostujući profesor na Američkom Univerzitetu u Bejrutu. Univerzitet Istanbula izabrao ga je kao svog prvog stranog predavača kršćanske i islamske teologije. Napisao je više knjiga s islamskom tematikom, te preveo siru (životopis) Poslanika Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem, od Ibn Ishaqa na engleski jezik. A u svojoj knjizi Islam, o poslaniku Muhammedu, sallallahu alejhi ve sellem, napisao je:
„Na samom početku treba istaći da je Muhammed bio jedna od najvećih ličnosti u historiji čije je nadmoćno ubjeđenje bilo da postoji samo jedan Bog i da treba postojati jedna zajednica vjernika. Njegova sposobnost kao državnika suočenog s problemima vanrednih složenosti zaista je zadivljujuća. Uz svu snagu vojske, policije, i državne službe, ni jedan Arapin nikada nije uspio da ujedini svoj narod, kao što je to on uradio.”[1]
O Kur’anu je napisao:
„Kur’an je jedno od svjetskih djela koje se ne može prevesti bez ozbiljnih gubitaka. On ima ritam neobične ljepote i ritam koji očarava uho. Mnogi arapski kršćani govore o njegovom stilu s velikim divljenjem, a većina arabista priznaje njegovu izvrsnost. On posjeduje kvalitet kojim ušutkava kritike svojim slatkim i neponovljivim tonovima. Zaista, može se ustvrditi da u velikoj književnosti Arapa, niti u njihovoj poeziji niti prozi, ne postoji ništa što bi se moglo uporediti s njim.” [2]
[1] Alfred Guillaume, Islam, Penguin Books, R. and R. Clark Ltd, Edinburgh, str 23.
[2] Isto, str. 73–74.
Izvor: Odlomak iz knjige “100 svjetskih velikana o islamu”.
